PORUSZENIA to ucieleśniony proces regulacji emocji. Celem praktyki jest odbudowa lub działania mające na celu utrzymanie wspierającej relacji ze swoim ciałem, po to zrzucić napięcia z ciała oraz rozpoznać, poczuć i przeżyć emocje.

Regulacja emocji oznacza takie zarządzanie swoimi doświadczeniami emocjonalnymi, które sprawia, że emocje nam służą. Dodają smaku i nadają kierunek naszemu życiu. Dostarczają nam ważnych informacji. Pozwalają zatroszczyć się o nasze potrzeby, by dojrzewać i pomóc zrozumieć, co się dzieje. Budują więzi, współodczuwanie i pokazują różnorodne perspektywy patrzenia na świat. Prowadzą do poczucia pełni życia oraz bycia autentycznym i w prawdzie ze sobą.

W JAKI SPOSÓB REGULUJEMY EMOCJE?

Czerpiemy głównie z dwóch bardzo starych i potężnych narzędzi zmiany czyli tańca i muzyki, w nawiązaniu do historii i ich tła społeczno-kulturowego. W PORUSZENIAch sposób poruszania się odbywa się w trzech następujących po sobie formach: spontanicznej, w strukturze, intuicyjno-transowej. Tańczymy ubrani warstwowo na tzw. cebulkę, by móc wypocić toksyny z organizmu.

1. FORMA SPONTANICZNA – to prowadzona improwizacja w tańcu, podczas której poznasz narzędzia oddechowe, ruchowe i taneczne służące budowaniu bezpiecznej relacji ze sobą w przestrzeni z innymi. W tej części spotkasz się z zauważeniem swojego oddechu, wejściem w uważność na ciało i działaniem sił grawitacji. W tańcu doświadczysz różnych jakości ruchowych, które opisują sposoby w jakich możemy się poruszać oraz są zewnętrzną manifestacją stanów psychicznych. Tutaj doświadczasz głównie korekcyjno-rehabilitacyjnej funkcji tańca związanej z poszerzaniem świadomości własnego ciała.

2. FORMA W STRUKTURZE – w tej części nauczysz się tańca w kręgu – choreografii, czyli świadomego intencyjnego ruchu. Celem tej części jest poczucie jedności i przynależności do grupy przez bycie we wspólnym pulsie. Taniec w kręgu będzie opowieścią zapraszającą Cię do Twojego osobistego przeżycia. Tutaj doświadczasz głównie społeczno-integracyjnej funkcji tańca związanej z rozrywką i wchodzeniem w relację z drugim człowiekiem.

3. FORMA INTUICYJNO-TRANSOWA – w tej części czerpiesz z pozyskanych narzędzi w dwóch poprzednich częściach. Wchodzisz w relację ze swoim przeżyciem – oglądasz je, obserwujesz, wpływasz na nie oddechem, różnymi jakościami w ruchu, drżeniem i sprawdzasz co się zmienia. Tutaj doświadczasz głównie katarktyczno-terapeutycznej funkcji tańca związanej z przeżyciem emocjonalnego katharsis, czyli oczyszczenia – naturalnego zjawiska i jednej z najbardziej pierwotnych funkcji tańca jako sztuki. To emocjonalne oczyszczenie jest niczym innym jak pozwoleniem sobie na doświadczanie emocji w ciele.

Po części intuicyjno-transowej wracamy do pierwszej – spontanicznej formy poruszania się, która ma na celu integrację całego doświadczenia, wyciszenie i odpoczynek dla naszego ciała i układu nerwowego. Praktykę kończymy spotkaniem w kręgu, w którym chętne osoby dzielą się werbalnie swoim doświadczeniem.

PORUSZENIA to powrót do takich jakości w tańcu jak rytualność, dyscyplina, porządek, harmonia, struktura, synchronia, ekspresja, rytm, witalizacja, integracja, poczucie wspólnoty, które wpływają na budowanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania w grupie, są czynnikami leczącymi w tańcu oraz dają punkt wyjścia do dalszej pracy.

*Na warsztat weź chustę na biodra, bluzę z kapturem.